
نشانی وب یا مکان یکنواخت منبع (به انگلیسی: Uniform Resource Locator) یا یوآرال (به انگلیسی: URL) مشخصکنندهٔ موقعیت مکانی و نحوهٔ واکشی یک منبع در اینترنت یا شبکههایی مشابه اینترنت است. این مفهوم با یوآرآی تفاوت میکند. یوآراِل در سال ۱۹۹۰ توسط تیم برنرز-لی بعنوان بخشی از یوآرآی ساختهشد.
حالت کلی نشانی وب به این صورت است:
scheme://domain:port/path?query_string#anchor
ا توجه به ناهمگون بودن سیستمهای عامل و کامپیوترها در دنیا، به عنوان یک نیاز بنیادی باید بتوان فایلها و پروسهها را از لحاظ سبک نام گذاری و محل استقرار آنها بر روی یک ماشین، هماهنگ و استاندارد کرد. یعنی یک روش آدرس دهی برای هر منبع انتخاب شود به گونهای که بتواند به سه سؤال برای هر فایلی در دنیا پاسخ دهد
- نام فایل (منبع) چیست؟
- محل دقیق ذخیره شده فایل (منبع) کجاست؟
- به چه روشی باید به فایل (منبع) دسترسی داشت و طبق چه قاعدهای میتوان آن را انتقال داد؟
آدرس URL شامل سه قسمت اصلی اساسی است:
الف) شناسهٔ پروتکل که به آن پروتکل انتقال نیز گفته میشود.
ب) نام ماشینی که فایل روی آن قرار دارد.
ج) شاخه (دایرکتوری) و نام فایل
نام ماشین سرویس دهنده در URL میتواند با آدرس IP معادل با آن جایگزین شود؛ ولی استفاده از آدرس IP به جای نام نمادین مرسوم نیست زیرا به راحتی به خاطر سپرده نمیشود ولی در مجموع امکانپذیر است و چون نیازی به ترجمهٔ نام حوزه ندارد طبیعتاً اندکی سریع تر عمل میکند. توصیه مؤکد این است که سعی کنید تمامی حروف آدرس URL را کوچک وارد کنید مگر آنکه صریحاً به صورت حروف بزرگ معرفی شده باشند. برخی از پروتکلهای انتقال که در آدرس URL قابل تعریف هستند:
http مورد استفاده در انتقال صفحات ابرمتن ftp مورد استفاده در انتقال فایل file مورد استفاده در فایلهای محلی news مورد استفاده در گروههای خبری telnet مورد استفاده در تل نت.