
نامگذاری نسلهای تلفن همراه عموماً به تغییر ماهیت بنیادی خدمت ارائه شده اشاره دارد. در سال ۱۹۸۱ نسل اول تلفن همراه با تلفنهای همراه آنالوگ آغاز شد هنگامی که فناوری آنالوگ جای خود را به فناوری دیجیتال میداد نسل دوم تلفن همراه در سال ۱۹۹۲ آغاز شد. در سال ۲۰۰۱ یعنی زمانی که پشتیبانی از چند رسانهایها (مانند ارتباط تصویری) کلید خورد نسل سوم تلفن همراه شروع شد. انتظار میرود طی سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۴ نسل چهارم “واقعی”‘ تلفن همراه که پروتکل شبکه آن اساساً مبتنی بر اینترنت خواهد بود منجر به ایجاد امکان اتصال پهن باند چند گیگاهرتزی شود. سرعتی که بیش از چهار برابر سرعت تعریف شده برای اینترنت پهن باند در کشور ایران خواهد بود.